Fotovriendjes

Vanaf het moment dat ik de beroepsopleiding aan de fotovakschool heb afgerond maak ik deel uit van een gezelschap fotografen dat zich, heel fraai, een fotografencollectief noemt. We hebben er zelfs een naam voor bedacht: Fotomaten. We zijn momenteel met zeven vakgenoten in dit collectief verenigd. Natuurlijk houden we dit met elkaar ook in stand voor de gezelligheid. Maar de doelstelling is wel een stuk ruimer. Het is er ons om te doen elkaar verder te helpen bij onze ontwikkeling in het vak van fotograaf. We vertellen elkaar over allerlei technieken die we toepassen, scholen elkaar daar in bij en organiseren bijeenkomsten waar andere fotografen ons iets komen bijbrengen van hun vaardigheden. Verder vervangen we elkaar als dat nodig is en vervullen we met een of meerdere collega's opdrachten als dat een beter product oplevert.

Afgelopen week zijn we naar Amsterdam getogen om daar een aantal foto-exposities te bezoeken. Ook het kijken naar het werk van anderen helpt bij het verbeteren van je eigen werk. We bezochten FOAM en Huis Marseille, allebei aan de Keizersgracht (als je op de naam hiervoor klikt ga je naar de site van deze musea).

In FOAM waren drie exposities. Er hing werk van Bertien van Manen en van Nina Poppe. Daarnaast is een selectie van foto's die eerder in New York Time Magazine hebben gestaan. Vooral de laatste expositie is ons goed bevallen. Behalve dat we prachtige foto's zagen werd er veel achtergrondinformatie gegeven. Zeer informatief en leerzaam.

In Huis Marseille is tot 3 juni werk van Guy Tillim te bekijken. Ook dat bleek zeer de moeite waard.

Ik ga jullie hier niet een uitvoerige recensie geven van wat we zagen. Als je eens in Amsterdam bent loop dan eens binnen bij een of bij beide musea. Het is meer dan de moeite waard.

Natuurlijk maakten we zelf ook wat foto's Maar dat heeft bij ons op dit soort dagen een niet veel andere bedoeling dan bij amateurfotografen. Iets vastleggen om een tastbare herinnering aan een fijne dag te hebben. Dan kunnen we later nog eens terug kijken en herinneringen ophalen. Ook dat is een van de functies van fotografie. Een belangrijke functie, ook voor ons. Op dit soort dagen sleep ik niet allerlei ingewikkelde apparatuur mee. Te zwaar en te veel van het goede. Mijn Canon G1x gaat in de rugzak en daar redden we ons deze dag mee.

Hieronder een paar van de foto's in Amsterdam maakte.

Prachtig land toch

Nederland heeft seizoenen waarin de weersomstandigheden behoorlijk verschillen. Ik ben niet een van de Nederlanders die daar voortdurend over klaagt. Voor mij is het prachtig om al die verschillende seizoenen te beleven. Natuurlijk vind ik het 's-winters ook weleens te koud en het voorjaar hoeft van mij niet doorlopend nat te zijn. Al te vaak forse stormen in de herfst en temperaturen boven de 30 graden in de zomer verleiden mij ook weleens tot commentaar. Maar klagen: je zult mij dat zelden horen doen.

Sterker nog, zonder dit klimaat, en dan vooral de afwisselingen daarin, zou ik me niet erg in mijn sas voelen. Altijd warm? Ik moet er niet aan denken. Altijd koud? Niks voor mij. Laat maar komen: op tijd een regenperiode, een hittegolf van niet al te lange duur, sneeuwstormpje op zijn tijd, tijdje kwakkelweer. Allemaal prima.

Over het voorjaar van dit moment heb ik al van alles horen opmerken. Te koud en te nat hoor je nog het allermeest. Maar dan kijk ik naar buiten of ben ik buiten en zie ik het verse groen, de opengaande rododendrons, de vrolijke viooltjes, de woekerende lelietjes van dalen, de vergeet-mij-nietjes, de felle kleuren van de tulpen, de bloesem aan de fruitbomen enz. enz. en dan denk ik: te koud, te nat? Kijk naar de ontluikende natuur en geniet. Dat is allemaal mogelijk omdat we dit klimaat hebben.

Zo dadelijk is er weer een prachtige zonsondergang en morgen? We zullen zien wat het dan wordt maar ook dan is er vast weer van alles om van te genieten.

Voor iedereen die dit leest ben ik nog even de tuin in gelopen en deze akelei vastgelegd. Geniet er van.

Kleine camera lukt ook

Vorige week zijn we, Suze en ik, naar Praag geweest. We waren daar al eerder maar dat is ondertussen bijna vijfentwintig jaar geleden. Het communisme was nog maar net naar de historie verwezen. Ook toen was Praag al een prachtige stad. Historische gebouwen, volop cultuur en prachtig weer. We sliepen toen in een flat met een toilet die niet wenste door te spoelen. Wat dat betreft een lastig verblijf. De kinderen waren mee en dat is met pubers niet het allerbeste idee wat je kunt hebben. Maar we vonden het wel een mooie stad.

Gingen we de eerste keer met de auto, deze keer kozen we voor het vliegtuig. Bij treinen heeft men het altijd over wachttijden en vertragingen, maar op je vlucht wachten duurt wel even wat langer. Wat een gedoe altijd op die vliegvelden. Maar als je eenmaal aan het vliegen bent gaat het natuurlijk wel snel.

Ook nu weer prachtig weer en de stad is zeker veranderd. Niet de bezienswaardigheden, maar de verwesterlijking is er goed te merken. Ook het toerisme is enorm toegenomen. De prijzen vielen ons erg mee. Voor ongeveer 50 euro eet je er voortreffelijk, inclusief prima wijn.

Normaal sleep ik een volle tas fotoapparatuur mee. Deze keer wilde ik dat anders doen. Nog maar kortgeleden heb ik me een Canon Gx1 aangeschaft. Een 'compact'camera maar wel met een een grote sensor. Geen verwisselbaar objectief maar wel een prima 15-60mm lensje. Omgerekend is dat 30-180mm. Prima voor stadsfotografie. Voor mij heel belangrijk: je kunt ermee in RAW fotograferen. JPG kan ook maar dat ben ik  niet gewend. Ik heb graag een maximale zeggenschap over mijn eigen foto's. En het resultaat is me goed bevallen. Ik ben nog volop bezig met het bewerken van de gemaakte foto's en ze moeten ook nog in een album, maar een paar kan ik er hier al laten zien.

 Prachtig licht op de huizen aan de oever van de Moldau (Vltava)

Dit soort weer. Niks te klagen.

De Moldau toen het even iets bewolkt was.

Ongetwijfeld ga ik hier binnenkort nog meer foto's plaatsen.